Wybitna angielska orkiestra w ramach ostatniego koncertu z cyklu ICE Classic!

10 października w Sali Audytoryjnej im. Krzysztofa Pendereckiego w Centrum Kongresowym ICE Kraków wystąpi Royal Philharmonic Orchestra zaliczana do grona najlepszych angielskich zespołów. Na koncert zapraszamy o godzinie 19.30. Organizatorami wydarzenia są Miasto Kraków, KBF i Kraków5020.

Grupa została założona w 1946 roku przez legendarnego dyrygenta i impresaria, sir Thomasa Beechama. O jej klasie świadczą między innymi niezliczone nagrania zarejestrowane pod batutą największych dyrygentów. Szefami orkiestry byli światowi mistrzowie batuty – wspomniany sir Thomas Beecham, a także Rudolf Kempe, Antal Doráti, Walter Weller, André Previn, Vladimir Ashkenazy, Yuri Temirkanov, Daniele Gatti i Charles Dutoit. Od 2021 roku szefem artystycznym orkiestry jest wybitny brytyjsko-rosyjski dyrygent Vasily Petrenko. Artysta ma na koncie wiele znakomitych nagrań, bardzo wysoko ocenianych przez międzynarodową krytykę. Należy do nich m.in. rejestracja cyklu piętnastu symfonii Dymitra Szostakowicza wydana przez wytwórnię Naxos.

Koncert w ICE Kraków rozpocznie wykonanie I Symfonii D-dur „Klasycznej” Siergieja Prokofiewa. Jest to jedno z dzieł, które w muzyce XX wieku zapoczątkowały nurt określany mianem neoklasycyzmu. Prokofiew twierdził, że jego intencją było stworzenie kompozycji, którą napisałby Joseph Haydn, gdyby żył na początku XX wieku. W rezultacie powstał pogodny, lapidarny utwór przeznaczony na mały skład i utrzymany w formie typowej dla epoki klasycyzmu, jednak uwspółcześniony pod względem harmonii. Całość ma lekki i żartobliwy charakter, a kompozytor bawi się oczekiwaniami słuchacza, wprowadzając w najmniej spodziewanych momentach zaskakujące zmiany.

Partię solową w Koncercie skrzypcowym g-moll Maxa Brucha wykona znakomity skrzypek Sergei Krylov. Choć Bruch, należący do tego samego pokolenia co Edvard Grieg czy Piotr Czajkowski, napisał bardzo wiele kompozycji (w tym dwa koncerty skrzypcowe), właśnie to młodzieńcze dzieło należy do najchętniej wykonywanych i nagrywanych z jego bogatego dorobku. Przyczyniły się do tego zapewne śpiewna melodyka i lekki, radosny charakter muzyki, która daje soliście okazję zarówno do zaprezentowania umiejętności technicznych, jak i do wykreowania lirycznego nastroju.

Wieczór zwieńczy wykonanie monumentalnej II Symfonii D-dur Jeana Sibeliusa należącej do najwybitniejszych dzieł muzyki fińskiej. Jej prawykonanie w 1902 roku ugruntowało sławę kompozytora. Utwór cieszy się od tej pory niesłabnącą popularnością i jest najczęściej grywaną spośród siedmiu symfonii Fina. Jej schemat dramaturgiczny przywodzi na myśl V Symfonię Beethovena, w której, tak jak to zaplanował również Sibelius, energiczna i szybka trzecia część przechodzi w pełne rozmachu ostatnie ogniwo. W tym triumfalnym finale fińscy komentatorzy upatrywali wyrazu dążeń wolnościowych i prędko ochrzcili utwór „Symfonią niepodległości”. Sam twórca podkreślał natomiast osobisty wyraz dzieła i nazywał je „spowiedzią duszy”. Co ciekawe, symfonia ta była jednym z pierwszych utworów zarejestrowanych przez sir Thomasa Beechama z Royal Philharmonic Orchestra w 1946 roku. Angielski dyrygent zaprezentował w ten sposób potencjał nowej orkiestry – to samo uczyni podczas krakowskiego koncertu maestro Petrenko.   

Fotografia i grafika

Graficy (mimo dość dużego nasycenia rynku) nadal są atrakcyjnymi specjalistami dla wielu pracodawców – od największych, międzynarodowych agencji reklamowych, po niewielkie firmy, funkcjonujące w rynkowych niszach.

Oczywiście zawód grafika daje też szerokie możliwości samodzielnego realizowania się jako współpracujący z różnymi podmiotami freelancer – to opcja dla osób ceniących sobie pracę na własnych warunkach.

Chcący się utrzymać na rynku grafik musi być osobą kreatywną, ale zarazem bardzo obowiązkową i umiejącą pracować w sposób elastyczny oraz wielopłaszczyznowy (od projektu do projektu). Zmienność i dynamika w znacznym stopniu decydują o tym, że średnia wieku w zawodzie grafika komputerowego jest niska (ok. 30 lat).

Jeśli wykazujemy się takimi cechami i czujemy, że w pokonaniu pierwszych progów pomoże nam pasja i wrodzone umiejętności graficzne – warto spróbować swoich sił odpowiednio szybko. Dobre, czyli rozbudowane i urozmaicone portfolio, to najlepsza przepustka do kariery w branży graficznej.

Na początku liczy się każdy wykonany projekt, dlatego wchodząc do zawodu, skupiajmy się nie tylko na wiedzy teoretycznej, ale nie bójmy się podejmować zawodowych wyzwań już w trakcie studiów czy/i uzyskiwania kolejnych zawodowych szlifów.

Zamykasz komputer, wsiadasz do auta i kierujesz się wprost do pracy. Jak zwykle poranne korki zdecydowanie utrudniają drogę, którą przy braku ruchu byłbyś wstanie pokonać w czasie kilkunastu minut. Przez to masz jednak czas się rozejrzeć.

Na budynku przed tobą ktoś wywiesił nowiutki bilbord zachęcający do zakupu auta marki Citroen. Z twojej prawej strony zalotne spojrzenie rzuca kobieta z reklamy salonu odzieżowego. Dojeżdżasz pod pracę. Ponieważ pracujesz w centrum miasta, zaczepia Cię młoda dziewczyna wręczając ulotkę z ofertą studiów podyplomowych. Wchodzisz do bura.

Twój szef rozmawia właśnie z jakąś nieznaną Ci osobą. Nagle woła Cię, byś przywitał się z nieznajomym. Ten uśmiecha się, ściska twoją dłoń i wręcza wizytówkę. Patrzysz na nią. Ktoś naprawdę dobrze dobrał kolory i czcionkę. Wracasz do swojego biurka z wizytówką w dłoni.

Nagle dopada Cię pewna refleksja. Począwszy od designu twojej ulubionej strony internetowej, przez wręczoną Ci ulotkę aż do wizytówki, wszystko, na co natknąłeś się w swojej drodze do pracy było dziełem przedstawicieli  jednego zawodu. Zawodu,  który pojawił się niedawno, a jak widać, zupełnie zdominował aspekt wizualny dzisiejszego świata. Zawód ten, to oczywiście grafik komputerowy.

Ilustrator – Grafik taki specjalizuje się w wykonywaniu rysunków (ilustracji). Rysunki takie mogą być wykonywane za pośrednictwem tradycyjnych technik (np. ołówek i kartka). Mogą być jednak tworzone także za pośrednictwem komputera – tak przy pomocy zewnętrznych urządzeń typu tablety graficzne, jak również jedynie przy wykorzystaniu znajdującego się w komputerze oprogramowania. Niezależnie od stosowanych narzędzi ostatecznym efektem pracy takiego grafika jest dwuwymiarowy obraz w formie cyfrowej, który może zostać wykorzystany jako symbol, maskotka strony czy też okładka książki.

Grafik 3D – Specjalizacją takiego grafika jest tworzenie modeli, które potem mogą zostać wykorzystane przy tworzeniu animacji, gier komputerowych, symulacji czy jako wirtualne makiety domów. Zlecając pracę takiemu grafikowi musimy mieć na uwadze, że tworzenie kompletnych trójwymiarowych struktur jest procesem o bardzo złożonym charakterze. Grafik 3D tworzy jedynie „szkielety” trójwymiarowych modeli. Efektem jego pracy jest więc jedynie siatka połączonych ze sobą linii. Siatka ta ma określony kształt – z łatwością możemy domyślić się, czy końcowym efektem ma być człowiek, czy też dzbanek. Model taki jest jednak pozbawiony kolorów czy innego rodzaju wypełnienia.

Specjalista od tworzenia grafiki 3D – Grafik komputerowy posiadający taką specjalizację tworzy wypełnienia dla modeli stworzonych przez wyżej opisanego grafika 3D. Mimo, iż określenie „specjalista od tworzenia grafiki 3D” sugeruje, że osoby takie pracują na modelach 3D, jest jednak inaczej. Tworzone przez nich tekstury są zawsze dwuwymiarowe. Są jednak wykonane w taki sposób, że po „zgięciu” idealnie przylegają do modelu 3D, dla którego zostały wykonane. By zrozumieć, jak wygląda stworzona przez takiego grafika tekstura, najłatwiej wyobrazić sobie schemat kostki, przedstawiony jako 6 kwadratów stykających się ze sobą bokami. Po wycięciu takiego rysunku i odpowiednim złożeniu powstanie idealny sześcian. Praca specjalisty od tworzenia grafiki 3D polega właśnie na odpowiednim pokolorowaniu owych ścian.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Previous post Usłysz klasykę muzyki nowej!
Next post Emocja i kolor – Develia prezentuje malarstwo Katarzyny Banaś